“Bir gün anlaşılır şiir/ Çoğu gitti, azı kaldı/ Ekmek gibi azizleşir/ Çoğu gitti, azı kaldı” diyor üstad Necip Fazıl Kısakürek şiir için.
Lise birinci sınıftaydım o zamanlar. Bazı derslerde şiir bahsi açılır, şiir yazan iki arkadaşımız Özlem ve Uğur da mevzuya dahil olurdu. Ancak o alan benim hiç ilgimi çekmez, konuya asla müdahil olmazdım. Zaten o zamanlar sohbet konusunda da pek iştahlı olduğum söylenemezdi. İçine kapanık, kendi kabuğunun içinde yaşayan, dış dünyaya alışamamış bir insandım. Sadece derslerim vardı benim için, bir de uğruna canımı bile verebileceğim birkaç hocam. Hepsi o kadar. Bunlardan bir tanesi de İngilizce hocamdı.
Birgün İngilizce dersinde hocamız, öğretmenler masasının tam önündeki ilk iki sırayı boşaltıp beni de en ön sıraya oturttu. Sonra “Yaz” dedi. “Ne yazayım hocam?” diye sordum. “Şiir” dedi. Hocam şiir yazmamı isteyince kendimle hafiften alay edercesine gülümsedim ve “Deli miyim hocam ben?” dedim.
YORUMLAR