Türkiye’nin tekstil üssü Kahramanmaraş sanayisinin en
büyük sorunu kalifiye personel sıkıntısı. 1980’li yılların ikinci yarısında
başlayan sanayileşme tüm hızıyla devam ederken, nitelikli eleman bulmakta
zorlanan işletmeler rakip firmalarda çalışan personelleri daha yüksek maaş
vererek transfer ediyordu.
Kahramanmaraş’ın iki dev tesisleri yaklaşık 2 yıl önce personel transferiyle tartışma yaşamıştı. İsmi açıklanmayan iki işletme arasındaki personel transferi iki işadamının arasını açmıştı. Uzun zamandır tesislerinde personelleri yetiştiren iş adamı, diğer bir iş adamının aynı alanda tesis açmasıyla personellerini o işadamına kaptırmıştı.
Etik kurallarla bağdaşmayan bu harekete kanunda ‘dur’ dedi. İş kanunda yapılan düzenlemeyle işletmeler arası personel transferine cezai yaptırımlar getirildi. Bir işçinin sorumluluklarını yerine getirmeden başka bir işyerine geçmesinde ortaya çıkacak maddi ödemelerden yeni işvereni de sorumlu tutuyor. 23. maddedeki düzenlemeye göre; İşçi, sözleşme süresinin bitmesinden önce yahut bildirim süresine uymaksızın işini bırakıp başka bir işverenin işine girerse sözleşmenin bu suretle feshinden ötürü, işçinin sorumluluğunun yanında, ayrıca yeni işveren de; İşçinin bu davranışına, yeni işe girdiği işveren sebep olmuşsa, Yeni işveren, işçinin bu davranışını bilerek onu işe almışsa, Yeni işveren işçinin bu davranışını öğrendikten sonra dahi onu çalıştırmaya devam ederse cezai işleme tabi tutulacak.
Bu tür vasıflı elemanlar yüksek ücretler de aldığı için hem ihbar tazminatları hem de sözleşmedeki diğer cezai şartlar ciddi rakamlara ulaşabiliyor. Bu düzenleme işçilerin haksız fesihlerinde işvereni de korumuş oluyor. Yine rekabete uymayacak işçi transferlerini de zorlaştırmış oluyor. Bu yüzden bir işçiyi transfer etmeden önce onun diğer şirketle sözleşmesinin durumuna iyi incelemekte fayda var. İşçi eğer bildirim sürelerine ve sözleşmeye uygun olarak ayrılmışsa zaten yeni işveren için bir sorumluluk oluşmuyor.
YORUMLAR