İşsizlere iş kapısı olarak görünen fabrikalar da çalışmak
göründüğü kadar kolay değil. Geceyle gündüzün birbirine karıştığı mesailerde
insanlar sadece çalışmak zorunda oldukları için ve de geçimlerini sağlamak için
çalışıyor. Fabrikada çalışanlarından Ömer Dilbirliği işin zorluklarından ve
neden bu işi tercih ettiğinden bahsetti.
EMEKLİLİK PRİMİMİ
DOLDURMAYA ÇALIŞIYORUM
Dilbirliği, “Ben fabrikada çalışıyorum, bobinciyim. İplik
fabrikasında bobin bölümü ipliğin son şeklini aldığı bölümdür. Bu bölümden
sonra ip paketlemeye gider. Benim zaten asıl kendi mesleğimde tekstilci.
Tekstil atölyem vardı ve iflas etti. Orası da iflas edince hem sigortamın
yapılacağı hemde düzenli maaş alabileceğim bir işe girmem gerekiyor. Bende
fabrikada çalışmayı tercih ettim ve fabrikaya girmemde ki en önemli sebepte
emeklilik günümün dolması.”
SiGORTA DÜZENLİ
YATIYOR
Kahramanmaraş’ta genel olarak esnafların sigorta yapmadığını
dile getiren Dilbirliği, şunları kaydetti: “İflas ettikten sonra başka işlere
baktım fakat belli bir yaş sınırına geldiğim için birçok işe kabul edilmedim.
Zaten vasıfsız birçok kişi hemen fabrikaya başlıyor. Fabrikalar pek bakmıyor
tahsile filan. Bizi işçi olarak hemen alıyorlar. En azından sigortalı diye biz
de çalışıyoruz. Başka yapacak iş yok. Diğer işlerle kıyaslarsak fabrika
işçiliği çok zor. Her hafta farklı bir vardiyaya gidiyoruz. Örneğin bir hafta
08.00 – 17.00 arası çalıştığımız da diğer hafta 16.00 – 24.00 arası
çalışıyoruz. Diğer hafta ise gece boyu çalışıyoruz. Bu da bizim tüm uyku
düzenimizi bozuyor. İster istemez çok yoruluyoruz.”
Askeri ücretle çalıştığını ve emekli olsa dahi çalışmayı sürdüreceğini belirten
Dilbirliği, “Aldığımız maaş da belli zaten. Herkes gibi bende asgari ücret
alıyorum bu ücretle de zor geçiniyorum. Emekli olduktan sonrada büyük ihtimal
işime devam ederim” diye konuştu.
YORUMLAR