Özenle yapılan her iş bir sanattır. En değerli
varlıklarımız olan çocuklarımızı yetiştirmek ise en ince sanatımız. Her sanatta
olduğu gibi bu sanatın da püf noktaları var. Doğru bilinen yanlışlar çocuk
yetiştirme konusunda farkına varmadan yaptığımız hatalar arasında. Annemizden
gördüğümüz, çevremizden duyduğumuz ya da kitaplardan okuduğumuz her bilgi doğru
olmayabilir. Anne babalık yaparken bize yol gösteren içgüdümüzdür. Çocuğumuzu
yetiştirme görevini içgüdüsel olarak gerçekleştiririz. Ama yaşadıkça görürüz ki
bu yolda içgüdümüz yeterli değildir. Kazanmamız gereken bazı beceriler vardır.
Anlarız ki çocuğumuzla beraber kendimizi de eğitmemiz gereklidir.
Çocuk yetiştirirken çocukla çocuk olmamaya özen
göstermeliyiz. Her yaş döneminin kendine has normal kabul edilen davranışları
var. Örneğin 2-5 yaş döneminde çocuk benmerkezci olduğu için inat normaldir. Bu
dönemde çocuğun inatlaşmasının normal olduğunu bilip üzerine gitmemek,
dikkatini başka yönlere çekmek gerekir. Dikkatini başka yöne çekmek yerine onu
adam etmek amacıyla inatlaşmak, tabiri caizse çocukla çocuk olmak, onun inat
dönemini uzatmaktan, inat davranışını çocuğun kişiliğine oturtmaktan başka bir
işe yaramaz. Bu basit örnek üzerinden de anlaşıldığı gibi çocuğun her yaş
döneminde normal olan davranışlar var. Bizim onu o dönem geçene kadar yani
geçici bir süreçten bahsediyoruz, yönetebilmemiz gerekiyor.
Dikkat etmemiz gereken en önemli hususlardan bir diğeri
de kurallar konusundaki tavrımız. Yavrularımızı gözümüzden sakınırız,
tırnaklarına zarar gelsin istemeyiz. Kıyamayız. Tavizler veririz. Evet,
gerektiği yerde belki ufak tavizler verebiliriz ama genel olarak net bir
tavrımız ve mantıklı kurallarımız olmalı. Bu hem sizin hem de çocuğunuzun
hayatını kolaylaştıracaktır. Anne baba olarak ortak tutumla yaklaşmalıyız,
annenin tutumu nasılsa babanın tutumu da, babanın tutumu nasılsa annenin tutumu
da ona paralel olmalı. Farklı davranışlar sergilemeniz çocuğunuza daha çok zarar
verecektir.
Çocuklarımızı ne boş bırakıp ilgisiz yetiştirmeli ne de
fazla sıkıp bunaltmalıyız. Çocuğumuzu sevgimizden yoksun bırakmak ona
yapacağımız en büyük kötülükler arasında olduğu gibi sevgi duygusu altında her
istediğini yapmak da ona yapacağımız kötülükler arasında.
Yaşadığımız problemler zincirin halkaları gibidir. Birini
çözdüğümüzde göreceğiz ki diğerleri de peşinden çözülmeye başlayacak. Önemli
olan püf noktaları bilip ona göre davranışlarımızı şekillendirmek.
YORUMLAR